30 JULI 2014.
Sinds afgelopen vrijdag (het is nu woensdag) hebben we er een huisgenoot bij. Een stevige rode kater van 9jaar jong die luisterd naar de naam 'Hummer". Heel toevallig dat zijn vrouwtje hem ook de naam van haar favoriete auto gaf.
Hummer is een echte knuffelkat, hij komt naar je toe als je hem roept en hij ligt heel graag op schoot, ik kan je zeggen dat het een schoot vol is. Hij gaat s' avonds mee naar boven en nesteld zich languit op het voeteneind van het bed, maar is s'morgens heel
vroeg wakker en wil dan aandacht. Mustang en Capri wennen langzaam aan hem, ze gaan wel op hem af om zijn achterkant te besnuffelen, maar als hij zich omdraait duiken de meiden in elkaar en wordt er hevig geblazen. Hummer geeft er niks om, vind het allemaal
maar 'kouwe drukte'. De eerste dag hebben we hem in huis gehouden, maar hij harkte al gauw aan het kattenluik in de gang, dus de volgende dag bleef de deur open voor hem, zodat hij de werkplaats in kon. Dat daar twee mannen de hele dag aan auto's
stonden te sleutelen deed hem niet veel, hij had een prima slaapplek gevonden onder de body van een Ford. Af en toe kwam hij even binnen voor een hapje en een drankje. De schuifdeur naar buiten had hij wel al snel in de gaten, dus het was voor ons even
oppassen dat hij niet ontsnapte. Ook naast deze deur zit een kattenluik, maar helaas voor Hummer ging deze niet open, terwijl Mustang en Capri gewoon in- en uitliepen. Tijd voor een chip dacht ik zo. Dus ook Hummer is nu gechipt.
Gisteren zijn
we even met Hummer naar buiten gegaan, dat beviel hem wel. Hij heeft kennis gemaakt met Bo, het hondje van mijn schoonouders. Bo is een klein hondje met een grote bek, maar Hummer is een grotere kater zonder angst voor hondjes. Bo kreeg een paar oorvijgen
en Hummer maakte dat hij naar binnen kwam. Zo, die kon hij in zijn zak steken! Vanonder zijn Ford-schuilplaats hield hij Bo in de gaten, maar die was al afgedropen naar zijn eigen huis. HAHA, daar snapte Bo niks van, poezen gaan altijd op de loop
zodat hij ze leuk door het weiland kan jagen. Maar deze kanjer van een kat is niet voor de poes.
Hummer heeft zijn eigen rituelen, zo gaat hij absoluut niet op de kattenbak! En zoals Mustang en Capri soms een muis bij me komen brengen, heb ik van Hummer
een paar keer een ander soort 'verrassing' gekregen. De kattenbak gevuld met aarde (zodat het een beetje op buiten leek) hielp ook niet, dus daar kan ik zelf een Dahlia in planten wat hem betreft. Maar dat probleem is ook opgelost, Hummer gaat nu zelfstandig
door de luikjes en kan net als zijn poezendames in-en uit wanneer hij dat zelf wil. Dus hoop ik ook niet meer rond 3.30uur wakker te worden van een miauwconcert. We gaan het zien, Hummer doet het boven verwachting goed. En wij doen de rest, Capri en Mustang
hebben ook geaccepteerd dat hij niet meer weggaat. Al het andere 'vreemde kattengespuis' wordt nog steeds door de zusjes hardhandig van de werf verwijderd. Dat dan weer wel................